Bootcamper Michel vertelt

Kost de bootcamp veel voorbereidingstijd? Is het eng om met onbekende kinderen samen te spelen, en zijn die JOC-ers eigenlijk wel een beetje aardig? Om dit uit te zoeken spraken we met trombonist Michel Tuinman, bootcamper uit ‘22.

Hey Michel! Hoe ben jij eigenlijk de muziek ingerold?

“Ik ging vroeger vaak mee naar bigbands die mijn vader dirigeerde en ik vond de trombone altijd al het leukst om naar te kijken en het geluid heel mooi en warm. Ik wilde toen ik jong was eigenlijk al trombone spelen maar mijn armen waren nog te kort. Daarom kreeg ik vanaf mijn 6e trompetles. Toen ik was gegroeid kon ik naar de trombone toen ik 9 was.”

Was je al veel bezig met jazz of bigband?

“Ik ben er eigenlijk al m’n hele leven mee bezig. Mn vader draaide altijd heel veel platen maar live luisteren heeft het meest indruk op mij gemaakt. Toen ik een jaar of 11 was mocht ik een keer meespelen in een bigband, een solo, en dat vond ik zó leuk. De liefde voor jazz is vanaf toen nog groter geworden.”

Hoe vond je de voorbereiding voor de bootcamp?

“Het was goed te doen en voor mij persoonlijk niet heel veel werk. Ik speel dagelijks al veel van het repertoire dus de ritmes enzo zaten al in m’n vingers. Het was heel fijn dat we de volledige arrangementen konden bekijken. Dan weet je ook een beetje wat de andere mensen aan het doen zijn en wat er gaat gebeuren. Dat is heel handig! Ook vond ik het repertoire heel leuk om te spelen. Het verveelde nooit, ondanks dat we het eindeloos hebben gespeeld tijdens de bootcamp.”

Hoe vond je het op met kinderen samen te spelen en te slapen die je niet kende?

“De sfeer was heel goed! Sommige mensen kenden elkaar al van het Junior Jazz College maar het voelde wel echt als 1 club en het was super gezellig. We hebben door de bootcamp heen echt overal en heel veel gejamd samen.”

Wat heb je geleerd van de masterclasses?

“Ik had al wel eens les gehad van trombonist Bert Boeren maar nog nooit een bigband sectie repetitie. We hebben heel veel nieuwe dingen gedaan en kwamen door zijn tips wel echt samen als trombonesectie. Hij vertelde veel persoonlijke ervaringen en speelde dingen voor. Dat helpt om in je hoofd voor te stellen hoe je het in de praktijk moet doen. Je krijgt hierdoor een heel ander perspectief. Bert is 1 van mijn favoriete trombonisten.”

Hoe kijk je terug op de bootcamp?

“Het is heel cool om met met z’n allen ergens muzikaal naartoe te werken. Je hebt nog niet eerder met elkaar samen gespeeld en kent elkaar niet en toch zet je binnen 3 dagen een programma neer. In het begin is er nog niks, de stukken zijn nieuw, iedereen is gespannen, maar het komt gewoon goed. Dat vond ik een hele leuke ervaring!”

Wat is je leukste herinnering aan de bootcamp?

“Het was heel leuk om samen te spelen met het Jazzorchestra, toen we in het voorprogramma stonden tijdens de Bigbanddag in Ede. Van te voren gingen we samen eten en dat was heel gezellig en er was veel publiek. Ook speelden we in Den Bosch en daar zaten we even in de zaal te wachten. Toen zei Bert Boeren ineens heel streng: “Michel kom even!” En toen dacht ik van ‘huh wat is er aan de hand?’. Maar ik liep mee en toen stond daar ineens een tafelvoetbaltafel en gingen we samen tafelvoetballen. Hij zei: “Dat moet je ook leren!”

 Waarom zou jij kinderen aanraden zich in te schrijven voor de bootcamp?

“Het is als een heel leuk schoolreisje maar dan met muziek! Stel je wilt later niet per se de muziek in dan is het ook gewoon een verschrikkelijk leuk weekend. Heel gezellig en het Akoesticum is heel fijn. Voor de mensen die naar de volgende stap zoeken in muziek zou ik je ook zeker inschrijven. Het is niet super hoogdrempelig. Voor kinderen met een klein beetje ervaring is het goed te doen en je hebt veel repetitietijd. Het is ook gewoon leuk om het meegemaakt te hebben. Ik vond het JOC zien en ontmoeten ook gewoon inspiratie. Eigenlijk is alleen dat al een goede reden om je in te schrijven. Je kan het altijd proberen en wie weet komen er hele mooie dingen uit!”

Waar zien we jou in de toekomst?

“Ik doe nu de bachelor Trombone op het CvA. Ik heb nog niet per se een uitgebreid plan voor de toekomst maar ik wil vooral zoveel mogelijk spelen. En ik vind bigband specifiek heel erg leuk. Ik mocht laatst zelfs invallen bij het Metropole Orkest. En dat was echt het allerleukste om te doen. Daarnaast vind ik trombonesectie spelen ook gewoon heel gezellig. Vier trombonisten bij elkaar heeft een bepaalde magie. Het voelt veiliger en ik vind het koper geluid heel mooi om te maken met z’n allen.”