Interview Bootcamper Mees
Hoe is het om in een bigband te spelen als je dat nog nooit hebt gedaan? Is het eng om met onbekende kinderen samen te spelen, en is het eten eigenlijk wel een beetje lekker? Om dit uit te zoeken spraken we met drummer Mees van Lier, bootcamper in 2024!
Hé Mees, Kun je iets over jezelf vertellen?
Ik ben Mees, 18 jaar en kom uit Amersfoort. Ik ben één van de twee drummers van JONG JOC 2024. Ik heb een poosje gespeeld bij het Junior Jazz College en doe nu de vooropleiding voor het Conservatorium van Amsterdam. Op dit moment ben ik mij aan het voorbereiden op de audities van de studie!
Hoe ben jij eigenlijk de muziek in gerold? Was je al veel bezig met jazz of bigband?
Ik speelde altijd bij de muziekschool en deed daar af en toe wat uitvoeringen, maar niet per se jazz. Mijn vader is contrabassist en luistert naar fusion, zoals Snarky Puppy. Dat vond ik heel vet. Daardoor ben ik ook met het spelen van jazz begonnen en heb ik me aangemeld voor het Junior Jazz College in Amsterdam. Na een halfjaartje spelen bij het JJC hoorde ik daar in de kantine over de bootcamp en dat leek me een hele toffe ervaring.
Hoe is het om te spelen in een bigband als je dat nog nooit hebt gedaan?
Spelen in een bigband vond ik wel lastig en heel anders want je bent eigenlijk heel dienend voor de blazers. Je geeft duidelijk accenten aan vanaf de drums zodat de blazers makkelijker kunnen spelen. Dit was wel echt een andere ervaring. Ik vond het wel gelijk heel leuk, vooral de oude big band stukken zoals van Count Basie.
Hoe vond je de voorbereiding voor de bootcamp?
Dat was prima want ik had al een goede basis. Toen ik de bootcamp ging doen zat ik iets meer dan een halfjaar op het JJC. Het was wel even wennen om hele nummers van begin tot eind door te spelen, daarvoor moet je echt goed doorlezen in de muziek. Daar ben ik nu wel beter in geworden!
Hoe kijk je terug op de bootcamp?
Ik vond het een hele vette ervaring en het Akoesticum is echt heel erg mooi en er is super lekker eten.
Hoe vond je het om met kinderen samen te spelen en slapen die je niet kende?
Een vriend van mij was er ook als trompettist dus ik vond het niet extreem spannend maar juist wel grappig. Ik sliep op een kamer met iemand die ik nog niet kende en je krijgt dan toch een bijzondere connectie met elkaar. Het samenspelen met zoveel mensen is even wennen: je laat jezelf toch horen aan anderen. Maar eigenlijk is het gewoon een kwestie van spelen en je ziet het wel!
Wat heb je muzikaal geleerd in de bootcamp?
Ik was toen best nog wat met dingen aan het struggelen, die ik nu iets meer heb uitgevonden. Ook heb ik veel aspecten van de big band geleerd die ik eerder nog niet wist.
Wat is je leukste herinnering aan de bootcamp?
Samen pingpongen, ontbijten en lunchen!
En je leukste herinnering aan JONG JOC?
Voor het slotconcert speelden we in Goor. Een klein dorp waar we allemaal nog nooit waren geweest en misschien ook nooit meer komen, een hele ervaring!
Waarom zou jij mensen aanraden zich in te schrijven voor de bootcamp?
Als je nog niet in de jonge jazzwereld zit, leer je in één keer veel mensen kennen. Ik kan mij voorstellen dat het spannend is als je nog niemand kent, maar je krijgt er echt heel veel voor terug. Het Akoesticum is op zichzelf al een hele vette plek om een heel weekend te mogen zijn. Zelfs zonder te spelen is dat bijzonder, en dan komt het spelen er nog bovenop! Ook is het echt goed om te leren spelen in een bigband, want een bigband is toch wel echt onderdeel van jazzmuziek.
Waar zien we jou in de toekomst?
Ik hoop ooit op North Sea Jazz te mogen spelen. Daar ga ik al vanaf mijn achtste met mijn vader heen. En Bimhuis is toch ook wel echt een plek om als jazzmuzikant af te kunnen vinken!
